And here are a few rubayies from H.A. Sayeh (Houshang Ebtehaj):
آن عشق كه ديده گريه آموخت ازو
دل در غم او نشست و جان سوخت ازو
امروز نگاه كن كه جان و دل من
جز يادي و حسرتي چه اندوخت ازو
¤
هر چند كه گَردِ من بر انگيخته اي
باران بلا بر سر من ريخته اي
چون اشك مرو ز پيش چشمم كه هنوز
چون ناله به دامان دل آويخته اي
¤
گر خون دلي بيهوده خوردم ، خوردم
چندان كه شب و روز شمردم ، مُردم
آري ، همه باخت بود سر تا سر عمر
دستي كه به گيسوي تو بردم ، بردم